bái xuě gē sòng wǔ pàn guān guī jīng

běi fēng juǎn dì bái cǎo zhé, hú tiān bā yuè jí fēi xuě.

hū rú yī yè chūn fēng lái, qiān shù wàn shù lí huā kāi.

sǎo tīng lín xià zhōng tíng xuě, qīng qīng cǎo sè yǐ wéi jiā.

zhōng jūn yè qǐ pí pá shēng, hú qí rào shù qiān zhòng dié.

gù yǐng zì kàn yī zhǎn dēng, hán guāng mǎn chéng shuāng yuè míng.

láo háng bù juàn jiāng shān lù, què xiàng guī rén sòng jìn chéng.

zhōng jūn zhàng bì nán zhōng zhù, hú qí piāo fēng guò hǎi bīn.

hàn hǎi lán gān wàn lǐ shuāng, gù xiá zhōng zhōu yī jìng shēn.

píng míng sòng kè chǔ jiāng biān, qí mǎ chéng chén xuě mǎn miàn.

huí kàn xiǎo ér xīng làng zhōng, qīng chéng liú shuǐ rào huán qū.

这首诗是唐代著名诗人岑参的作品，描绘了塞外雪景和送别友人的场景，充满了浓郁的边塞风情。诗中运用了大量的比喻和夸张手法，将雪景写得生动形象，同时也表达了诗人对友人的深厚情谊。